Ranek - część II

Resvean

Postanowiłem wprowadzić troszku akcji, przez co może będzie ciekawe.

Ranek cz. 2

Po chwili jednak odezwała się owa nauczycielka.

- Wiesz, po co tu jesteś prawda? - spytała bawiąc się guzikami koszuli.

- Nie - odpowiedziałem drżącym głosem.

- Jestem kobietą, która lubi być w centrum uwagi. Nie przyzwyczajam się do jednego mężczyzny. Nie jesteś pierwszym chłopakiem, z którym to zrobiłam, a teraz wybrałam Ciebie do tego.

- Proszę mnie wypuścić - powiedziałem.

- Nie.

- Nic nie będę z panią robił! - krzyknąłem.

- Trafiłam na inny typ. Bardzo dobrze, tacy zawsze są świetni - mówiła, rozpinając guziki koszulki.

Nim zdążyłem cokolwiek powiedzieć, pani Dorota przycisnęła mnie do ściany, a następnie mocno całować, wsuwając mi język do ust. Nie zauważyłem kiedy wzięła moje ręce, kładąc na jej piersi. Były jędrne i miękkie, przez co zacząłem tracić świadomość. Widać było, że jest mocno podniecona tym, co się teraz dzieje. Szybko opanowałem się, odpychając ją w drugi kąt gabinetu. Szybkim krokiem doszedłem do kluczy, ale sekundę później, znowu stała przy mnie. Z jej oczu można było wyczytać pożądanie i przyjemność. Na moje szczęście ktoś zapukał do drzwi. Pani Dorota szybko ubrała się, po czym spojrzała na mnie.

- Spróbuj komuś o tym powiedzieć. Dokończymy to kiedy indziej - powiedziała.

Gdy tylko otworzyły się drzwi, wybiegłem z gabinetu piorunem. W drodze do sali spotkałem mojego przyjaciela, Tomka.

- Wyglądasz blado. Co się stało? - spytał zaniepokojony.

Milczałem. Nie chciałem opowiadać, co przed chwilą się wydarzyło. W ciszy odwróciłem się i odszedłem na dół. Miałem ochotę wybiec ze szkoły. Nie chciałem więcej tu być, po tym co się stało. Moje rozmyślania przerwał dzwonek. Udałem się na lekcję, nie zwracając uwagi na spojrzenia innych. Przez resztę czasu w szkole nie rozmawiałem z nikim, ale kiedy wracałem do domu, przybiegł do mnie Tomasz.

- Widzę, że coś się stało. Jestem twoim przyjacielem, możesz mi wszystko powiedzieć - powiedział, wpatrując się we mnie.

- No dobra, powiem Ci - odpowiedziałem.

Przez resztę powrotu do domu, opowiadałem mu co zaszło w gabinecie pani dyrektor. Słuchał z szokowany, nie wiedząc, co ma teraz powiedzieć.

- Jej to nie może ujść na sucho. Musisz coś z tym zrobić - poradził.

- Nie mam zamiaru - mruknąłem cicho.

- Jeśli ty nic nie zrobisz, to ja się tym zajmę! - krzyknął, a następnie biegiem ruszył w kierunku swojego domu.

Zastanawiałem się, co miał na myśli, mówiąc "Ja się tym zajmę." Przypominając sobie, że miałem iść na trening, udałem się na stadion, gdzie miały miejsce nasze spotkania. Szybko zleciał mi sprawdzian na bramkarza, ponieważ miałem dobry refleks, dlatego wygrałem. Wróciłem do domu, odrobiłem lekcje, po czym położyłem się spać, zmęczony dzisiejszymi wydarzeniami.

---

Rozdział 2 - Prawda cz.1

Obudził mnie dźwięk telefonu, dzwonił Tomek.

- Co jest? - spytałem zaspany.

- Przyłaź do szkoły, nigdy nie uwierzysz co się stało - powiedział szybko, rozłączając się.

Nim minęło piętnaście minut, byłem już na Terenie szkoły. Tam spotkały mnie dwie, radosne nowiny. Okazało się, że ...

C.D.N

Krótkie trochę, ale tak miało być.

Znowu urwałem w momencie, bo nie ma po co tak szybko was wprowadzać ;-)

3 △｜▽

• OleQ (+1): Elegancko. ;*
• Fimilos (+1)
• Braniv (+1): Mmm... :D